Rozdział 7

Tydzień z Ginny i Pansy minął mi bardzo szybko.Świetnie się bawiłam z dziewczynami.Czas z nimi leciał naprawdę szybko.Przez większość czasu rozmawiałyśmy,oglądałyśmy filmy,chodziłyśmy na zakupy,wspólnie gotowałyśmy.Było przy tym dużo śmiechu.Ale podczas rozmów zdarzały się też bardziej poważne chwile.Szczególnie zapadła mi w pamięć jedna rozmowa.

Siedziałyśmy w salonie,pijąc herbatę.Odpoczywałyśmy po całym dniu łażenia po sklepach.Ruda zaczęła rozmowę:

-Pansy,mogę Ci zadać pewne pytanie?Proszę Cię nie bierz tego do siebie,ale to mnie strasznie ciekawi-powiedziała Ginny.

-Jasne mów śmiało-odpowiedziała Parkinson.

-Jesteś naprawdę fajna jak na Ślizgonkę.Teraz tak siedzimy,spędzamy miło czas.Da się z Tobą normalnie porozmawiać.Czemu w szkole tak nie jest?Mam wrażenie,że w szkole jesteś inną osobą.Przepraszam,że to powiem,ale wtedy jesteś jakby głupsza-po tych słowach Ginny niepewnie spojrzała na Ślizgonkę.Mnie też to ciekawiło,więc niecierpliwie czekałam na odpowiedź.

-W Twoich słowach jest trochę racji Ginny.Zgrywam w szkole głupią,pustą panienkę.Tak po prostu jest lepiej.Owszem bolą mnie trochę te wyzwiska,ale już się przyzwyczaiłam.Ten ból jest niczym. Gdybym nie udawała przeżywałabym gorsze rzeczy.Pewnie za bardzo nie wiecie o czym mówię.Zgrywam idiotkę,żeby nie należeć do Śmierciożerców.Nie róbcie takiej zdziwionej miny.Pomyślcie same.Jestem z arystokratycznej rodziny.Voldemort ma już w szeregach mojego ojca.Zwykle po rodzicach dołączają do grona ich dzieci,więc ja też musiałabym być jedną z nich.A tak jako naiwna i głupia nastolatka,nie jestem mu potrzebna..Ta sytuacja ma naprawdę wiele plusów-zakończyła swoją wypowiedź Pansy.-Hmm...w sumie to całkiem niezły ten plan.Teraz wszystko rozumiem. -odpowiedziałam.Byłam pod wrażeniem jej sprytu.Ale też jej współczułam.Takie udawanie na pewno jest cholernie trudne. 

******

Siedziałam w kuchni i jadłam kolację wspominając chwile w towarzystwie dziewczyn.Nagle za oknem ujrzałam przepiękną brązową sowę.Wpuściłam ją do środka,dałam trochę wody i odebrałam list.Gdy spojrzałam na pismo od razu je rozpoznałam.List był od Wiktora.

Witaj Hermiono!
Co u Ciebie słychać?Mam nadzieję,że wszystko u Ciebie w porządku.Piszę do Ciebie,ponieważ organizuję  bal z okazji zakończenia wakacji.Mam nadzieję,że zaszczycisz moją imprezę swoją obecnością. Byłoby mi naprawdę miło,gdybyś się zgodziła.Proszę zastanów się nad tym i daj mi odpowiedź do środy.Pozdrawiam
                                                                                                                                          Wiktor Krum

****** 

 

Taaa daam.Oto jestem z nowym rozdziałem :) Wiem jest krótki,ale nie mogłam się powstrzymać.Musiałam dodać chociaż taki mały kawałeczek.

Jak Wam się podoba?Jak myślicie co będzie dalej?:)

 CZYTASZ=KOMENTUJESZ

Proszę dodawajcie komentarze.Dla Was to chwila,a dla mnie to wiele radości.

Agata. xx