Prolog

Właśnie mijał kolejny upalny dzień sierpnia.Kolejny zmarnowany dzień. Miałam powtórzyć materiał z poprzednich lat,a zamiast tego leżałam na łóżku i gapiłam się w sufit. Nagle usłyszałam ciche pukanie w szybę.Leniwie odwróciłam głowę w stronę okna i zobaczyłam starego Errola.Podeszłam do okna i odebrałam list.Wróciłam z powrotem na łóżko i przeczytałam list od Ginny. Zaprosiła mnie na weekend do Nory. O dziwo nie cieszyłam się z tego powodu. Po śmierci Syriusza wszyscy staliśmy się dziwnie milczący i smutni. Właśnie o tym rozmyślałam zanim dostałam zaproszenie. O śmierci. W wieku 16 lat moją jedyną rozrywką jest nauka.Życie ucieka mi między palcami,bo zamiast z niego korzystać to ja ślęczę nad książkami. Tyle rzeczy mnie omija.Nic dziwnego,że nazywają mnie Panną-Wiem-To-Wszystko.
W głowie usłyszałam cichy głosik,który szeptał ,,pora na zmianę". Z niechęcią stwierdziłam,że ten głosik miał rację.Musiałam się zmienić,zacząć żyć. Nauka nie ucieknie. Życie przecież jest tak kruche,więc szkoda je marnować. Od jutra będę korzystać z życia,będę się uśmiechać, nie pozwolę się obrażać i wyzywać od szlam.Wszyscy zobaczą,że ja też potrafię się bawić i nie przejmować się nauką. Będę taką jaką zawsze chciałam być. Będę nową  Hermioną Granger.
Teraz została sprawa listu.Po rozstrzygnięciu za i przeciw zdecydowałam się na weekend u Ginny.Harry stracił właśnie ojca chrzestnego,a Ruda nie potrafiła go pocieszyć,więc byłam tam potrzebna.Podeszłam do biurka i napisałam na kartce parę słów

                                                                   Będę jutro o 12.

                                                                           Hermiona.

Tym ,krótkim prologiem zaczynam moje pierwsze w życiu opowiadanie Dramione. Mam nadzieję,że się spodoba ;)

Agata.